PolishEnglishGermanFrench

Dla cudzoziemców

Obsługa prawna cudzoziemców to pojęcie bardzo szerokie. Adwokaci z kancelarii udzielają pomocy prawnej cudzoziemcom zarówno w sprawach cywilnych, rodzinnych, karnych, jak i administracyjnych. Szczegóły znajdą Państwo w poszczególnych zakładkach w Ofercie dla osób prywatnych. Dzięki znajomości języków obcych (angielski, francuski, niemiecki) oraz współpracy z tłumaczami, kontakt z klientami obcojęzycznymi czy przetłumaczenie dokumentów, nie stanowią dla nas problemu. Zapraszamy do czytania naszego bloga, na którym znaleźć można wiele wpisów poświęconych m.in. legalizacji pobytu i pracy cudzoziemców.

skontaktuj się

Spis treści

Obsługa prawna cudzoziemców

Jeśli chodzi o sprawy z zakresu prawa rodzinnego, to poza reprezentacją w sprawach o rozwód czy alimenty, pomagamy w uzyskaniu “zezwolenia na zawarcie małżeństwa“. Więcej informacji na ten temat znajdą Państwo w zakładce Prawo rodzinne. Kancelaria prowadzi kompleksową obsługę prawną cudzoziemców, od legalizacji pobytu i pracy, przez pomoc w założeniu działalności gospodarczej, po sprawy związane z prowadzeniem tej działalności czy sprawy rodzinne i spadkowe.
Adwokaci i prawnicy z kancelarii udzielają porad prawnych oraz reprezentują cudzoziemców przed:
  1. sądami, w tym przygotowując pozwy, wnioski, apelacje, uczestniczą w rozprawach i posiedzeniach,
  2. organami ścigania – uczestniczą w przesłuchaniach, składają wnioski, zażalenia,
  3. urzędami wojewódzkimi i Wojewodami – przygotowują niezbędne wnioski, odwołania, uczestniczą w przesłuchaniach,
  4. Strażą Graniczną – reprezentują w postępowaniach, uczestniczą w przesłuchaniach, składają wnioski i odwołania,
  5. Szefem Urzędu do spraw cudzoziemców – reprezentują w postępowaniach, składają niezbędne pisma,
  6. innymi organami administracji, jeżeli cudzoziemiec potrzebuje pomocy.
Analizujemy indywidualną sytuację każdego klienta, pod kątem jego potrzeb i planów. Następnie przygotowujemy odpowiednie wnioski, pomagamy skompletować niezbędne dokumenty oraz monitorujemy przebieg postępowania w urzędach. Towarzyszymy klientom podczas czynności z ich udziałem.

Legalizacja pobytu

Cudzoziemcy spoza Unii Europejskiej, po przyjeździe do Polski, mają stosunkowo niewiele czasu by złożyć odpowiedni wniosek, umożliwiający im dalszy, legalny pobyt w Polsce. Ilość wspomnianego czasu zależy od tego na jakiej podstawie cudzoziemiec przyjechał do Polski. O tym kiedy należy złożyć wniosek pisaliśmy już na blogu – artykuły dostępne poniżej. Jeżeli cudzoziemiec nie złoży w terminie odpowiedniego wniosku, jego pobyt w Polsce stanie się nielegalny.
Na naszym blogu pisaliśmy również o tym, kiedy wniosku o zezwolenie na pobyt cudzoziemiec nie może złożyć, a jeśli złoży, to i tak wojewoda odmówi wszczęcia postępowania. Kwestie związane z legalizacją pobytu cudzoziemca w Polsce regulowane są głównie przez ustawę o cudzoziemcach.

Zobacz powiązane artykuły:

składki ZUS
Działalność gospodarcza

Wakacje od ZUS

Nowelizacja ustawy regulującej system ubezpieczeń społecznych wejdzie w życie 1 listopada 2024r. W związku z tym jej treść, a co za tym idzie zwolnienie od

Czytaj dalej
15 października, 2024

Zezwolenie na pobyt czasowy

Podstawowym zezwoleniem przedłużającym legalny pobyt cudzoziemca w Polsce, jest wniosek o zezwolenie na pobyt czasowy. Wniosek ten cudzoziemiec może złożyć, jeżeli jego pobyt w Polsce uzasadniony jest przez czas dłuższy niż 3 miesiące. Zezwolenie to może być udzielone najwyżej na 3 lata. W zależności od celu pobytu, cudzoziemiec będzie zobowiązany do przedstawienia innych dokumentów.
Obowiązkowe będzie zawsze złożenie wypełnionego i podpisanego formularza wniosku, 3 fotografii, kopii zapisanych stron paszportu, odpowiedniej opłaty od wniosku. Koniecznym warunkiem formalnym wniosku jest również złożenie odcisków linii papilarnych. Niemal do wszystkich wniosków należy dołączyć dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania, środki utrzymania, potwierdzenie posiadania ubezpieczenia zdrowotnego.
Celem pobytu w Polsce może być m.in.:
  1. wykonywanie pracy,
  2. prowadzenie działalności gospodarczej,
  3. odbywanie studiów, praca naukowa,
  4. pobyt z małżonkiem będącym obywatelem polskim,
  5. a w określonych wypadkach również pobyt z cudzoziemcem.

Zezwolenie na pobyt stały

W pewnych wypadkach (po spełnieniu przesłanek), cudzoziemiec będzie mógł wnioskować o udzielenie mu zezwolenia na pobyt stały. Zezwolenie to w odróżnieniu od zezwolenia na pobyt czasowy, polega na tym, że jest udzielane na czas nieoznaczony.
Zezwolenia na pobyt stały udziela się m.in.:
  1. dzieciom cudzoziemców, którzy już posiadają zezwolenie na pobyt stały lub zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE, jeżeli dziecko urodziło się już po uzyskaniu przez rodzica jednego z tych zezwoleń,
  2. dziecku obywatela polskiego pozostającemu pod jego władzą rodzicielską,
  3. osobie o polskim pochodzeniu, jeżeli zamierza osiedlić się na terytorium Polski na stałe,
  4. cudzoziemcowi pozostającemu w związku małżeńskim (uznawanym przez polskie prawo) z obywatelem polskim, jeżeli pozostawał w tym związku przez co najmniej 3 lata przed dniem złożenia wniosku o zezwolenie na pobyt stały,
  5. cudzoziemcowi posiadającemu ważną Kartę Polaka i zamierzającemu osiedlić się na terytorium Polski na stałe.
Również w innych wypadkach można ubiegać się o tego rodzaju zezwolenie, przy spełnieniu przesłanek wynikających z ustawy. Najczęstszą dodatkową przesłanką możliwości uzyskania tego rodzaju zezwolenia, jest odpowiednio długi i nieprzerwany pobyt w Polsce.W niektórych wypadkach cudzoziemiec musi udowodnić, że posiada źródło stabilnego i regularnego dochodu wystarczającego na pokrycie kosztów utrzymania siebie i rodziny oraz ubezpieczenie zdrowotne.
Podobnie jak przy wniosku o zezwolenie na pobyt czasowy, wniosek o zezwolenie na pobyt stały składa się do wojewody właściwego ze względu na miejsce zamieszkania cudzoziemca. Należy wypełnić i podpisać odpowiedni formularz, dołączyć 3 fotografie, kopię zapisanych stron paszportu, dokumenty potwierdzające spełnienie warunków do udzielenia zezwolenia. Koniecznym warunkiem formalnym wniosku jest również złożenie odcisków linii papilarnych.

Zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej

Alternatywą dla pobytu stałego jest tzw. zezwolenie na pobyt długoterminowy rezydenta Unii Europejskiej. Poza przesłankami związanymi z długością pobytu w Polsce i nieprzekroczenia dopuszczalnych terminów pobytu poza jej granicami, cudzoziemiec musi wykazać się znajomością języka polskiego na poziomie co najmniej B1. Ponadto musi udowodnić, że posiada stabilne i regularne źródło dochodu i będzie je miał również w przyszłości.

Obywatelstwo polskie

Istnieje kilka dróg do uzyskania obywatelstwa polskiego: nabycie z mocy prawa, nadanie obywatelstwa, uznanie za obywatela. Kwestie te reguluje ustawa o obywatelstwie polskim.

Nabycie obywatelstwa z mocy prawa

Obywatelstwo polskie z mocy prawa nabywa dziecko z chwilą urodzenia, jeżeli co najmniej jedno z jego rodziców jest obywatelem polskim. Również z mocy prawa nabędzie je dziecko, które urodziło się w Polsce, a jego rodzice są nieznani, nie posiadają żadnego obywatelstwa lub jest ono nieokreślone. Obywatelstwo polskie nabędzie również dziecko odnalezione na terenie Polski, gdy jego rodzice są nieznani. Małoletni cudzoziemiec nabędzie polskie obywatelstwo z mocy prawa, gdy został przysposobiony (chodzi o przysposobienie pełne) przez osobę posiadającą obywatelstwo polskie. Małoletni nie może mieć ukończonych 16 lat. W tej sytuacji uważa się, że nabył obywatelstwo polskie już z chwilą urodzenia.

Nadanie obywatelstwa polskiego

Prezydent Rzeczpospolitej Polskiej ma możliwość nadania obywatelstwa polskiego każdemu cudzoziemcowi. Nadanie obywatelstwa następuje na wniosek cudzoziemca i jest to rozstrzygnięcie zupełnie uznaniowe. We wniosku należy wskazać m.in. związki cudzoziemca z Polską, im ściślejsze, tym większa szansa na pozytywną decyzję. Wniosek należy złożyć osobiście lub korespondencyjnie – jednak wtedy z poświadczonym urzędowo podpisem. Wnioski cudzoziemców przebywających w Polsce przyjmuje wojewoda właściwy ze względu na miejsce zamieszkania wnioskodawcy. Jeżeli cudzoziemiec mieszka za granicą, to wniosek powinien złożyć za pośrednictwem konsula. Po rozpoznaniu wniosku Prezydent postanowieniem decyduje o nadaniu bądź odmowie nadania obywatelstwa. Cudzoziemiec z kolei otrzyma bądź akt nadania obywatelstwa bądź zawiadomienie o odmowie jego nadania. Od negatywnej decyzji nie ma odwołania, ale można złożyć kolejny wniosek.

Uznanie za obywatela

W wypadkach szczegółowo wskazanych w ustawie, po spełnieniu wymaganych przesłanek, cudzoziemiec zostanie uznany za obywatela polskiego. Wyjątkiem jest sytuacja, w której nabycie przez cudzoziemca obywatelstwa polskiego stanowi zagrożenie dla obronności lub bezpieczeństwa państwa albo ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego. Uznanie za obywatela polskiego następuje na wniosek, który składa się na formularzu. Wniosek składa się do wojewody właściwego ze względu na miejsce zamieszkania w Polsce.
Cudzoziemiec może wnioskować o uznanie go za obywatela polskiego m.in. gdy:
  1. przebywa nieprzerwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej co najmniej od 3 lat na podstawie zezwolenia na pobyt stały, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej lub prawa stałego pobytu, a nadto posiada w Rzeczypospolitej Polskiej stabilne i regularne źródło dochodu oraz tytuł prawny do zajmowania lokalu mieszkalnego;
  2. jest w Polsce nieprzerwanie co najmniej od 2 lat na podstawie zezwolenia na pobyt stały, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej lub prawa stałego pobytu i pozostaje co najmniej od 3 lat w związku małżeńskim zawartym z obywatelem polskim lub nie posiada żadnego obywatelstwa;
  3. przebywa nieprzerwanie i legalnie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej co najmniej od 10 lat i spełnia łącznie następujące warunki: posiada zezwolenie na pobyt stały, zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej lub prawo stałego pobytu oraz posiada w Polsce stabilne i regularne źródło dochodu oraz tytuł prawny do zajmowania lokalu mieszkalnego;
  4. jest na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie co najmniej od roku na podstawie zezwolenia na pobyt stały, które uzyskał w związku z polskim pochodzeniem lub posiadaną Kartą Polaka.
We wszystkich wypadkach, poza małoletnimi wnioskodawcami, cudzoziemiec musi wykazać znajomość języka polskiego na poziomie co najmniej B1. Znajomość języka musi być potwierdzona urzędowym poświadczeniem (egzamin państwowy z języka polskiego), świadectwem ukończenia szkoły w Rzeczypospolitej Polskiej lub świadectwem ukończenia szkoły za granicą z wykładowym językiem polskim.

Legalizacja pracy

O legalizacji pracy cudzoziemców pisaliśmy na naszym blogu już wielokrotnie. Zarówno z punktu widzenia pracownika, jak i pracodawcy. Opisywaliśmy obowiązki pracodawcy tutaj (część 1), tutaj (część 2) i tutaj (część 3). Zatrudnianie cudzoziemców nie jest łatwe, bowiem do prawa pracy dochodzi jeszcze mnóstwo dodatkowych regulacji. Z kolei złamanie tych przepisów bardzo często skutkuje tym, że powierzenie pracy zostanie uznanie za nielegalne. Powyższe wiążę się z bardzo poważnymi konsekwencjami. Omawiane były kwestie związane z łączeniem zezwolenia na pobyt z inną pracą, łączeniem pracy na kilku etatach, możliwością zmiany warunków pracy.

Zobacz powiązane artykuły:

składki ZUS
Działalność gospodarcza

Wakacje od ZUS

Nowelizacja ustawy regulującej system ubezpieczeń społecznych wejdzie w życie 1 listopada 2024r. W związku z tym jej treść, a co za tym idzie zwolnienie od

Czytaj dalej
15 października, 2024
Cudzoziemcy

Jak legalnie pracować w Polsce

Jak legalnie pracować w Polsce Wybierasz się do Polski lub już tutaj jesteś i chcesz pracować. Niniejszy wpis jest krótkim poradnikiem dla cudzoziemców, którzy chcą

Czytaj dalej
4 marca, 2020
Cudzoziemcy

Jak zatrudnić cudzoziemca

[lwptoc depth=”1″] Jak zatrudnić cudzoziemca, czyli zatrudnianie cudzoziemców oczami pracodawcy W ostatnich latach coraz więcej cudzoziemców przyjeżdża do Polski do pracy. Siłą rzeczy polscy pracodawcy

Czytaj dalej
1 marca, 2020
Cudzoziemcy

Cudzoziemiec na kilku etatach

Cudzoziemiec na kilku etatach [Artykuł adw. Eweliny Grajner, opublikowany w Rzeczpospolitej, 21.11.2019 r.] Możliwość podjęcia przez obcokrajowca w Polsce kilku prac jednocześnie zależy od tego,

Czytaj dalej
2 grudnia, 2019

Zezwolenia na pracę

Przepisy przewidują kilka typów klasycznych zezwoleń na pracę, które wydaje wojewoda. Ponadto dla Armeńców, Białorusinów, Gruzinów, obywateli Mołdawii, Rosjan czy Ukraińców przewidziane są ułatwienia w ich zatrudnianiu. Chodzi o wykonywanie pracy na podstawie odpowiedniego oświadczenia zarejestrowanego w powiatowym urzędzie pracy. Natomiast chcąc zatrudnić pracownika zza granicy do prac uznanych za sezonowe pracodawca powinien uzyskać zezwolenie na pracę sezonową. Zasadą jest, że to pracodawca zobowiązany jest do uzyskania dla cudzoziemca odpowiedniego zezwolenia na pracę. O tym jak uzyskać klasyczne zezwolenie na pracę typu A pisaliśmy tutaj.

Zezwolenie na pracę typ A

Jednym z najpopularniejszych zezwoleń na pracę jest zezwolenie typu A. Tego typu zezwolenie przeznaczone jest dla pracowników wykonujących pracę w Polsce dla podmiotu, który ma w Polsce:
  1. siedzibę lub miejsce zamieszkania
  2. oddział
  3. zakład
  4. lub w innej formie prowadzi w Polsce zorganizowaną działalność.
Nie ma znaczenia podstawa zatrudnienia. Oznacza, to że zezwolenie trzeba mieć przed podpisaniem umowy o pracę, jak i przed zawarciem umowy cywilnoprawnej.

Zezwolenie na pracę typ B

Tego rodzaju zezwolenie należy uzyskać dla cudzoziemca, który:
  1. pełni funkcję w zarządzie osoby prawnej (wpisanej do rejestru, jak i w organizacji),
  2. prowadzi sprawy spółki komandytowej (lub komandytowo-akcyjnej) jako komplementariusz,
  3. jest prokurentem.
Jednak nie będzie tak w każdym wypadku. Bowiem zezwolenie należy uzyskać tylko, jeżeli cudzoziemiec w związku z pełnioną funkcją jest w Polsce przez ponad 6 miesięcy w ciągu kolejnych 12 miesięcy.

Zezwolenie na pracę w związku z delegacją do Polski

Przepisy przewidują również konieczność uzyskania zezwoleń na pracę dla pracowników delegowanych do Polski. W zależności od długości i konkretnych warunków delegacji, konieczne jest zezwolenie innego typu.
Typ C – gdy delegacja przekracza 30 dni w roku kalendarzowym, a podmiot przyjmujący to oddział lub zakład podmiotu zagranicznego albo podmiotu powiązanego z pracodawcą zagranicznym.
Typ D – cudzoziemiec, pracując u pracodawcy zagranicznego, ma w ramach delegacji w Polce realizować usługi o charakterze tymczasowym i okazjonalnym. Przy czym pracodawca zagraniczny nie prowadzi w Polsce zorganizowanej działalności w żadnej formie (brak oddziału, zakładu itp).
Typ E – inne wypadki delegowania cudzoziemca do pracy w Polsce, na ponad 30 dni w ciągu kolejnych 6 miesięcy, w celu innym niż wskazany w zezwoleniach typu B, C, D.

Zezwolenie na pracę sezonową

W niektórych gałęziach działalności, zamiast klasycznego zezwolenia na pracę wydawanego przez wojewodę, pracodawca musi wystąpić o zezwolenie na pracę sezonową. Tego rodzaju zezwolenie wydaje starosta, co znacząco przyspiesza rozpatrzenie sprawy. To, które sektory działalności zostaną uznane za sezonowe określa rozporządzenie. Obecnie jest to większość podklas w rolnictwie, ogrodnictwie, znaczna część w zakwaterowaniu oraz podklasa ruchome placówki gastronomiczne. Zezwolenie co do zasady wydawane jest na 9 miesięcy.

Zobowiązanie do powrotu – deportacja

Straż Graniczna w sytuacjach m.in. stwierdzenia, że pobyt cudzoziemca w Polce jest nielegalny lub też, że wykonuje pracę bez wymaganego zezwolenia wyda wobec cudzoziemca decyzję o zobowiązaniu go do powrotu (deportacja). W tej samej decyzji cudzoziemiec otrzyma zakaz wjazdu do Polski i strefy Schengen. Co do zasady w decyzji o zobowiązaniu do powrotu znajdzie się termin na jej wykonanie.
Decyzja zobowiązująca cudzoziemca do powrotu wydawana jest po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego. W toku postępowania cudzoziemiec jest przesłuchiwany. Straż Graniczna ustala czy zachodzi przesłanka umożliwiająca cudzoziemcowi pozostanie w Polsce. Poza cudzoziemcem, na jego wniosek, Straż Graniczna przesłucha także inne osoby.
Od doręczonej decyzji można się odwołać do Szefa Urzędu do spraw cudzoziemców.

Zakaz wjazdu

Okres zakazu zależy od przyczyny jego wydania.Wynosi od 6 miesięcy do nawet 5 lat, w zależności od przyczyny jego wydania.
Cudzoziemiec może złożyć wniosek o skrócenie okresu zakazu, ale pod pewnymi warunkami. Warto skorzystać z profesjonalnej pomocy prawnej, by wniosek został uwzględniony, a przy tym jak najszybciej rozpoznany.

Zapraszamy do kontaktu oraz do czytania naszego bloga

skontaktuj się
zobacz blog
Dane kontaktowe
Oferta dla osób prywatnych
Oferta dla przedsiębiorców
Oferta dla samorządów
Nawigacja

Ⓒ AGK 2023 - Wszelkie prawa zastrzeżone